Rehabilitacja dzieci z porażeniem mózgowym

Porażenie mózgowe u dzieci może mieć różne przyczyny. Będące wynikiem źle prowadzonej ciąży, może być zdiagnozowane jeszcze przed porodem. Do uszkodzenia mózgu może jednak dojść znacznie później i wtedy właściwa reakcja rodziców pomoże szybko rozpocząć niezbędną terapię. Jak rozpoznawać porażenie mózgowe u dzieci i jak leczyć?

 

Porażenie mózgowe u dzieci – przyczyny

To nie jest często diagnozowana choroba, według statystyk, występuje tylko u dwojga na 1000 diagnozowanych dzieci. Porażenie mózgowe nie jest dziedziczne, właściwie większość przyczyn tej choroby leży w nieprawidłowym przebiegu ciąży bądź skomplikowanym porodzie. Do najczęściej wymienianych przyczyn zalicza się:

 – infekcje w trakcie ciąży, m.in. toksoplazmoza, cytomegalia i różyczka,

– spożywanie alkoholu w trakcie ciąży, przyjmowanie narkotyków, środków odurzających lub silnych leków,

– skomplikowany, długi, lub źle przeprowadzony poród,

– zapalenie opon mózgowych u noworodka. 

Nie ma jednak 100% pewności, iż jeśli nie wystąpi żadna z tych przyczyn, to dziecko urodzi się w pełni zdrowe. Wciąż na pytanie skąd się bierze porażenie mózgowe nie ma jednoznacznej odpowiedzi. 

 

Porażenie mózgowe u dzieci – objawy

Właściwie już między 26 a 33 tygodniem ciąży można zdiagnozować porażenie mózgowe u dzieci. Jeśli choroba rozwija się na skutek skomplikowanego porodu bądź diagnoza w trakcie ciąży nie jest prawidłowa, to pierwsze symptomy będą widoczne nawet po urodzeniu dziecka (np. problemy ze ssaniem). 

Jakie zachowania u dziecka powinny więc niepokoić rodziców?

  • niewłaściwa koordynacja ruchowa w poszczególnych fazach rozwoju. Np. dziecko, które powinno już siadać, nie podnosi jeszcze nawet główki. Może wystąpić też asymetria ruchowa, np. dziecko będzie poruszać lewą ręką, ale prawa będzie cały czas nieruchoma.
  • zaburzenia na tle mowy lub słuchu,
  • padaczka.

 

U dzieci do czwartego miesiąca życia matka zaobserwuje:

  • kłopoty ze ssaniem, podczas przyjmowania pokarmu, 
  • drżenie nóg, 
  • odginanie główki do tylu,
  • permanentne przechylanie jej tylko na jeden bok.

 

Powyżej czwartego miesiąca życia dziecka charakterystyczne dla porażenia mózgowego jest:

  • krzyżowanie nóg w kolankach, kiedy dziecko próbuje stanąć prosto,
  • problemy z leżeniem na brzuszku i utrzymaniem główki w górze, przy pozycji siedzącej.

Nie znaczy to jednak, że jeśli dziecko zaczyna np. później raczkować, to cierpi na porażenie mózgowe, nie mniej jednak każdy przypadek warto konsultować z lekarzem.

 

Porażenie mózgowe u dzieci – rehabilitacja

Zdobycie wiedzy o tym, co to jest porażenie mózgowego u dzieci, jak sobie z nim radzić oraz jak usprawnić układ nerwowy, by mógł prawidłowo odbierać i przesyłać sygnały, przyniesie wymierne rezultaty. Dlatego rehabilitację należy rozpocząć jak najwcześniej, w porozumieniu z innymi specjalistami – logopedą czy neurologiem. Rodzice muszą wspierać całą terapię również odpowiednimi ćwiczeniami w domu. 

Istnieje kilka metod ułatwiających rehabilitację dzieci z porażeniem mózgowym. Do najczęściej stosowanych należy:

 metoda Wojty – wskazana przy zaburzeniach motoryki i ośrodka ruchowego. Terapia ta polega na uciskaniu konkretnych punktów ciała (nazywane w terapii punktami wyzwalania), by nie tylko wywołać pożądaną reakcję, ale również poprzez regularne ćwiczenia, wypracować u maluszka właściwe nawyki. Terapię należy przeprowadzać możliwie często, nawet kilkanaście razy w tygodniu, również w warunkach domowych. 

 metoda integracji sensorycznej – to proces pomagający dziecku przetworzyć wszystkie informacje, które człowiek odbiera przez swoje zmysły. Uszkodzony mózg nie jest w stanie właściwie uporządkować czy przypisać danej informacji, a tym samym na nią zareagować.  Właściwa diagnostyka upośledzenia dziecka, pozwala dobrać taki zestaw ćwiczeń, by terapia przynosiła pożądane efekty. Dziecko przez zabawę jest motywowane do wykonywania nie za łatwych, ale i nie za trudnych ćwiczeń, a tym samym mózg i układ nerwowy uczy się reagować na wszelkie bodźce zewnętrzne. Terapia zazwyczaj trwa 1 – 3 razy w tygodniu, w zależności od stopnia zaawansowania choroby. 

metoda peto – terapia przeznaczana dla starszych dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym, ucząca samodzielności, np. wstawania, siadania czy chodzenia. Połączona z ćwiczeniami logopedycznymi, prowadzona jest w grupie dla dzieci, które rozumieją i potrafią wykonać polecenia terapeuty. 

Hipoterapia – terapia połączona z jazdą konną, gdzie dziecko rozwija nie tylko motorykę, ale także sferę emocjonalną, jak i werbalną. 


Rehabilitacja w domu

To bardzo ważne, by cały czas stymulować ośrodek nerwowy do odbierania i zapamiętywania różnych bodźców i przesyłanych informacji. Dlatego rehabilitację należy prowadzać również w domu. Bardzo ważne jest budowanie właściwej atmosfery, a więc w pomieszczeniu musi być ciepło, dziecko należy kłaść na miękkim podłożu (koc, flanela), bezwzględnie unikamy ostrego światła i głośnej muzyki. W wykonywaniu zwykłych, codziennych czynności, największym problemem będzie przyjmowanie pokarmów. Dlatego rodzice muszą się wykazać cierpliwością i małymi krokami wypracować u dziecka właściwe nawyki.

 

Rehabilitacja dziecka jest z pewnością procesem żmudnym i długotrwałym. Dla dobra dziecka, a także własnego nie wolno się jednak poddawać, ponieważ dobrze opracowana terapia, zaowocuje pozytywnymi rezultatami. Ważne jest jednak, by szybko i prawidłowo zdiagnozować chorobę, a także by motywować dziecko i zarażać je zapałem do wykonywania poszczególnych ćwiczeń.

Jeśli Państwa dziecko ma problemy z utrzymaniem prawidłowej postawy ciała, stwierdzono u Niego skrzywienie kręgosłupa, zaburzenie chodu bądź też jakiekolwiek inne zaburzenia motoryki dużej lub małej. Jeśli zalecona jest rehabilitacja ruchowa, gimnastyka korekcyjna lub zabiegi fizykoterapeutyczne – Zapraszam na moje zajęcia!

Skontaktuj się

Polityka Prywatności

ul. Żwirki 18, 95-040 Koluszki | NIP: 728 251 52 55 | REGON: 380689330 | Telefon: (+48) 601 848 577

Copyright Paulina Wiśniewska